Σχεδόν πάντα μετά απο ένα ορθοπαιδικό χειρουργείο συστήνονται συνεδρίες φυσικοθεραπείας με σκοπό την ασφαλέστερη και ταχύτερη αποκατάσταση του/της ασθενή/-ούς.

Η χειρουργική αντιμετώπιση συνήθως συνηθίζεται σε αθλητικές κακώσεις όπως είναι η ρήξη χιαστού, η ρήξη μηνίσκου και το εξάρθρημα ώμου. Συνηθίζεται επίσης σε πολύ σοβαρές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης (οσφυαλγία, ισχιαλγία, δισκοκήλη,σπονδυλοδεσία κτλ.) αλλά και στην αποκατάσταση της εκτεταμένης αρθρίτιδας με αρθροπλαστική γόνατος- ισχίου. Επιπλέον, ατομα μεγαλύτερων ηλικιών αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο πτώσεων με αποτέλεσμα να υφίστανται οστεοπορωτικά κατάγματα ή καταγματα λόγω της έντασης του ατυχήματος.

Γίνεται αντιληπτό ότι το χειρουργείο είναι επιβεβλημένο σε πολλές περιπτώσεις. Τα παραπάνω παραδείγματα χειρουργικών επεμβάσεων έχουν σημαντικές συνέπειες στη δύναμη, στο εύρος και στη λειτουργικότητα του/της ασθενή/-ούς.

Οι φυσικοθεραπευτές/-τριες  αφού αξιολογήσουν τον/την ασθενή  και  σε άμεση συνεργασία με τον/την θεράποντα ιατρό, σχεδιάζουν ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα αποκατάστασης με σκοπό την μείωση του πόνου, την αύξηση της λειτουργικότητας και την ταχύτερη επάνοδο στον συνήθη τρόπο ζωής.

Μετά το χειρουργείο ο/η φυσικοθεραπευτής/-τρια εξηγεί στον/στην ασθενή τι πρέπει να αποφεύγει, εφαρμόζει ασκήσεις (κινησιοθεραπεία) και εκπαιδεύει τον/την ασθενή σε αυτές και επιπλέον εφαρμόζει οποιοδήποτε μέσο θεραπείας ενδείκνυται για την μετεγχειρητική του/της αποκατάσταση.